Efla dan şiirler

Posted: Sat Nov 29, 2008 11:34 pm

Efla ancak okuyabildim yazdığım şiirleri gerçekten guzel olmuş

Posted: Sun Nov 30, 2008 3:27 pm

Hikaye

Hayat bazen,
Hiç bitmeyecekmiş gibi başlayıp,
Hiç başlamadan biten hikayelerdeki gibi.
Kavuşmak nedir bilemeden,
Ayrılığı öğrenmek gibi…
Hiç görmeden güneşi,
Atılmak gibi penceresiz bir hücreye,
Kaybetmek gibi,
Neyi kaybettiğini bile bilmeden kaybetmek…

Sinan Onur ALTINUÇ
30.11.2008

şarkı önerisi: (benim için klasik olsa da) Opeth - To bid you farewell

Yorumlar için teşekkür ediyorum. Yine geçenkine benzer bir durumda melankolik bişeyler çıktı yazmaya kalkınca. Belki de karamsarlıktan zehrimi dışarı akıtarak kurtuluyorumdur.

Posted: Sun Nov 30, 2008 4:20 pm

Çok iyiydi Efla. Ya da benim şu anki ruh halime cuk diye oturdu bilemiyorum. Melankolik yazıyorum diye dert etme, çok güzel oluyor çünkü Smile

Çzellikle şu iki dizeyi çok beğendim.

"Hiç bitmeyecekmiş gibi başlayıp,
Hiç başlamadan biten hikayelerdeki gibi. "

Kalemin asla kırılmasın.

Posted: Sun Nov 30, 2008 6:11 pm

Gerçekten efla bencede böyle devam et.

Forum YÃ¶neticisi Joined: Mar 12, 2004 Posts: 6496

Kisa da olsa hikaye
Sadece huzun verse bile
Hic kalkmayacakmis gibi hissedilen bir agirlik
Otursa bile omuzlarina insanin
Okuduktan sonra onu
Yine de okunmaya deymez mi
Sadece bir insanin kaleminden ciktigi icin

Hayat adil degil elbet
Nice yasam daha ilk safyalarinda
Ustelik de en adaletsiz sekilde
Cekilip aliniyor insanlardan
Nice yasam
Bir kere bile caninin cektigine dokunamadan
Ellerini uzatip gunesi yakalamaya calisarak
Yillar boyu
Tukenip gidiyor.

Yine de
Tum bu yasamlar icin bile
Denebilir mi keske hic olmasaydi diye?
Daha iyi olabilirdi elbette her biri
Tipki bizim
Milyarlarcasindan daha sansli olan bizlerin yasamlarinin da
Olabilecegi gibi...

Ancak bu hali ile bile
Sirf var olmak
Kisa da olsa bir sarki katmak bile bu evrene
Yetmez mi be kardes
Kazandim demek icin

OZAN FIRBLE

Posted: Fri Dec 05, 2008 10:23 pm

Güzel şiir Firble cidden güzel ifade etmişsin tebrikler..

Posted: Sat Dec 27, 2008 3:23 am

Sanki...

Bedeni dar geliyor bazen insana.
Sanki öyle bir ruh var ki içinde,
Bir çatlak arıyor sadece,
Bir çatlak bulsa dünyalara taşacak.

Çyle seviniyor ki bazen,
Derler ya “kalbim göğsüme sığmıyor”.
Çyle soluyor ki havayı,
Sanırsın fırtınalar kopartacak.

Çyle seviyor ki,
Sanki dünyayı değiştirip,
Daha güzel yapıyor sevgisi.
O hayat veriyor sanki ufak canlılara.

Bazen de öyle üzülüyor ki,
Sanki rengi soluyor her şeyin hüznünden.
Gece daha bir ıssız artık.
Ay daha bir hüzünlü bakıyor sırf o üzüldüğünden.

Çyle özgür hissediyor ki bazen,
Ayakları yetmiyor yürümek için.
Koşmak bile nafile.
Kanatları çıkacakmış gibi sanki sırtından…

Çyle güçlü ki bazen,
Sanki bir haykırışı depremler yaratacak.
Sanki koskoca dağlar,
Sırf o lutfettiğinden ayakta hala.

Anlaması zaman alıyor.
Ama sonunda acıyla kavrıyor.
Çyle çaresiz ki aslında…
Kendine karşı bile hem de…

Çyle aciz ki bazen,
Kendisinin bir haykırışıyla değil ama,
Tek bir sözüyle başkasının,
Dünyalar yerle bir oluyor…

Sinan Onur ALTINUÇ
08.12.2008

Forum YÃ¶neticisi Joined: Mar 12, 2004 Posts: 6496

Ve bazen öylesine yoruyor ki Dünya onu
Ağır geliyor bedeni bile
Daha küçük bir şeye dönüşmek istiyor
Unutarak umursamadan yaşamak için
İnkar ederek kendini
Geçmişini ve hatta zaferlerini
Çylesine ağır geliyor bazen zaman...

: ) ) )

Posted: Wed Jan 14, 2009 2:25 am

Boşluk

Yazmaya çalışmak boşa hissetmiyorken,
Kalem elinde, kalakalıyorsun öyece.
Hüznün olsa akacak gözyaşlarınla kağıdına,
Coşkun olsa, fışkırıverecek kaleminden.
Yok işte…
Olmayınca olmuyor ama…
Çylece bakıyorsun kağıdına.
Bir şey yazıyomuş gibi sanki orada.
Bakıyorsun aynı kafanın içi gibi,
Boş olan satırlarına.
Aynısı var işte orada duygularının,
Aynı boşluk kağıdında…

Belki de, diyorsun o zaman,
Hiç bu kadar iyi anlatamamıştım kendimi,
şimdiye kadar…

Sinan Onur ALTINUÇ
13.01.2009

Müzik olarak da selvi boylum al yazmalım çalıyordu. Alakasız gelebilir ama havaya soktu nedense.

Posted: Wed Jan 14, 2009 12:33 pm

Bir ağırlık hissediyorsun
Göğüsünün sol tarafında.
Gözlerin sulanıyor yavaştan.
Ağlamaklı olur ya insan ama istemez ağlamayı,
Erkeklik namına...
Hani erkek adam ağlamaz ya işte o biçim.
Taaki bir melodi gelinceye kadar aklına;
Koskoca adamı bebeğe çeviren,
Göğsündeki ağırlığı dahada arttıran.

Hani ağlayınca açılırdı insan.
Hani zamanla geçerdi acım.
Geçmedi bak hala...
Hala hüzün melodiye eşlik ediyor,
Hala yanımda taşıyorum anılarını.
Neden zaman bana ilaç olmuyor.

Benim ilacım yazmak mı?
Eğer öyleyse yazıyorum işte satırlar boyu.
Ama yazdıkça sen geliyorsun aklıma
Ardından hüzün melodiye eşlik ediyor...

Posted: Sat Jan 17, 2009 5:25 am

Saol starfell şiirle cevap vermen incelik olmuş =) Güzel de yazmışsın.

Yorum yapanların sayısı da iyice azaldı hayırlısı bakalım..

Değişik müzik bulmk sıkıntılı bunun yanında ben zaten bir biraz klasik bir insan olduğum için (yine) moonlight sonata çalıyordu.
Bu sefer felsefe bişe bayaa karıştı.

Blinmez…

Bilmediğimiz yerlerden korkuyoruz en çok.
Göremediğimiz şeyler gizemli geliyor hepimize.
Tahmin bile edemeyince süpriz oluyor herşey.
Hayal bile edemediğimiz şeyi görünce şaşırıyoruz.
Bilmiyorken merak edebiliyoruz ancak.
Hiçbişeyden ilk seferki tadı alamıyoruz.
Bilinmezinde olduğu için belki aroması.
Daha mutluyuz çoğu zaman cahilken.

Garip olan…
Bunca duygu bilinmezden geliyorken.
Bilmediğimize bu kadar bağlıyken insan tarafımız.
Neden bilmiyorum ama,
Çğrenmeye çalışıyoruz sürekli.

Sinan Onur ALTINUÇ
17.01.2009, 06:45

Forum YÃ¶neticisi Joined: Mar 12, 2004 Posts: 6496

Belki de asıl tat bilmemekte değil
Belki de öğrenmektedir asıl zevk aldığımız yanı işin
Yorgun bir günün sonunda
Yıllardır bildiğimiz bir yere gitmenin de tadı yok mudur sanki?
Her zaman ilk seferki mi en güzel gelendir.
Çyle ise bile ne önemi var
Biri tamı tamına aynı bir anı yaşayabilir mi ki insan?
Aslında her anı yaşamın
Bir defa yaşanır
Yaşadığımız her şeyi o yüzden
İlk ve son sefer yaşarız bizler...

Posted: Wed Feb 11, 2009 10:28 pm

Bilinse n'olur?

Okumayan mı bilmez, gezmeyen mi
Düşünmeyen mi cahil, sormayan mı
Cehalet aramamakta mı,
Yoksa görmemek te mi?
Hep gözünün önünde olanı...

Değil midir o zaman şairlerde cahil?
Neden sorarlar yoksa bu kadar
Hiç mi düşümezler sorduklarını
Hiç mi yoktur cevapları?
Hiç mi şaşırmazlar kendi yazdıklarına,
Kelimeler çıkmaz mı sürprizlerle karşısına?
Her şiir, yeni bir tad olamaz mı?
Sorarım sana ey şair:

Cahillik paylaşılmaz mı?

------------------------------

Ya vallahi mutluluk sarıyor içimi şu Kalem Efendileri bölümünde. Yani kardeş bu çok acaip bir duygu. Sizce de öyle değil mi? Giriyorsun, okuyorsun dostlarının şiirlerini, kendini görüyorsun, kendinden bişeyler katıyorsun, ne bileyim, cahilliğini paylaşıyorsun! Ya da bir diğer deyişle, mutluluğunu...

Kalemin, kaleminiz, asla ama asla kırılmasın!

Posted: Wed Feb 11, 2009 11:15 pm

Yorumlar için teşekkür ediyorum. Ellerinize sağlık.

Vallahi üstadım, mevzu cahillikse sanırım.
Cahillik paylaşılmaz,
Paylaşılsa cahillik olmaz
:p

Belki de Firble'ın dediği gibi, Bilmemkte değil de tadı keşfetmekte. Ve biz sadece bilmiyorken keşfedebiliyoruz.

O zaman beraber daha nice şeyler keşfetmek dileğiyle....

Posted: Thu Feb 12, 2009 2:29 pm

Son üç şiiri ardı ardına okudum çok hoştu ya Smile

elinize sağlık... daha nice cahillikleri paylaşmak dileğiyle...